Τί τα θες ;

 Με τα πολλά, τι τα θες ;

Δίψασα

Πάντα ακόρεστη θα’ ναι αυτή η δίψα

Να καίει τα σωθικά στη μέση μιας ερήμου

Ο νόστος της ανάμνησης

Του πρώτου κλάματος του πρώτου σου φιλιού

Τι τα θες ; μην επιστρέφεις πίσω στα παλιά

Τη δίψα σου εκεί δεν θα τη σβήσεις

Το νεροπότηρο εδώ

Στη μέση δεν το βλέπεις ;

Δεν άδειασε, γεμάτο είναι ακόμη

Γεμάτο στη μέση με ζωή

Προσμένοντας μονορούφι να το πιείς

Άπληστα να μεθύσεις. 

Δ.Σ.

AYTO ΠOY EIMAI ....

                  

 Αυτό που είμαι

    Πάντα στο τέλος το βρίσκω

Αυτό που ήμουν

                     Το είχα πάντα

Το έψαχνα κατά καιρούς σε βαλίτσες και πατάρια

                        Σφραγισμένα

Χωρίς οξυγόνο, κενά κι απάτητα

                         Όπως σε όνειρο

Αραχνιασμένο και βλοσυρό

...............

Αυτό που θα’ ρθει, 

                             Το ξέρω

Θα’ ρθει 

                 γιατί ήμουν παρών 

σ’ αυτό που ψάχνω

                         είσαι 

σ’ αυτό που ψάχνεις 

                      ήμουν

εσένα κι εμένα  έψαχνα πάντοτε 

                        να βρω.

Δ.Σ.