Τί τα θες ;

 Με τα πολλά, τι τα θες ;

Δίψασα

Πάντα ακόρεστη θα’ ναι αυτή η δίψα

Να καίει τα σωθικά στη μέση μιας ερήμου

Ο νόστος της ανάμνησης

Του πρώτου κλάματος του πρώτου σου φιλιού

Τι τα θες ; μην επιστρέφεις πίσω στα παλιά

Τη δίψα σου εκεί δεν θα τη σβήσεις

Το νεροπότηρο εδώ

Στη μέση δεν το βλέπεις ;

Δεν άδειασε, γεμάτο είναι ακόμη

Γεμάτο στη μέση με ζωή

Προσμένοντας μονορούφι να το πιείς

Άπληστα να μεθύσεις. 

Δ.Σ.